ओतप्रोत ओसंडतो
जगीचा झगमगाट;
त्यावर भाळे नजर
धरे ऐहिकाची वाट.
प्रतिष्ठित असे कुणी,
तैसे कुणी उपेक्षित;
होमकुंडी हव्यासाच्या
ज्वाला अखंड तेवत.
जुगार खेळी नजर
वासना विखारलेली;
शील लीलावात गेले
अपमानित पांचाली.
वासनेच्या त्या विखारी
आशाळभूत नजरा;
येई भोवळ जीवाला
पाहुनी त्यांचा पसारा.
एक हक्काचा आसरा
शोधीतसे ती नजर;
परी हिरमोड होई
चाले सर्वत्र बाजार.
जाई थकुन नजर
नजरांच्या नजरांनी;
"आयुष्याची ही लक्तरे"
म्हणे, "सांभाळे का कोणी?" (२)
मनोगत
नमस्कार मंडळी.
"लेखणीतली शाई" या ब्लॉगवर आपलं स्वागत. तुम्हाला माझं लेखन कसं वाटलं ते अवश्य कळवा. आपल्या टाळ्यांचे व टीकांचे मनापासून स्वागत.
आपला,
(ब्लॉगलेखक) प्रशांत
"लेखणीतली शाई" या ब्लॉगवर आपलं स्वागत. तुम्हाला माझं लेखन कसं वाटलं ते अवश्य कळवा. आपल्या टाळ्यांचे व टीकांचे मनापासून स्वागत.
आपला,
(ब्लॉगलेखक) प्रशांत
Saturday, December 20, 2008
नजर (१)
ती लाडिक नजर तुझी टिपली मम अक्षे
उघडली तदा जणु आयुष्याची गवाक्षे
फुलवून पिसारा मनमोराचा तेव्हा
हर्षात नाचलो, तुला पाहिले जेव्हा
डोळ्यांत सतत तू, झोप न ये मग रात्री
रोमांच येती तव आठवणींनी गात्री
वाटे, भेटावे तुला, आणि सांगावे
जे विचार माझे, तुजला सर्व कळावे
पण कशी करू सुरुवात? कळे ना काही
तू समोर येता, विचारभान न राही
सांगण्या मनीचा विचार तुजला राणी
तुज पत्र लिहाया धरिली मी लेखणी
प्रतिसाद तुझाही आहे होकारार्थी,
तव नजर बोलते अन् मजला ही खात्री
मग कशास आता आंधळी कोशिंबीर?
सांजवेळी भेटू गाठुन सागरतीर
उघडली तदा जणु आयुष्याची गवाक्षे
फुलवून पिसारा मनमोराचा तेव्हा
हर्षात नाचलो, तुला पाहिले जेव्हा
डोळ्यांत सतत तू, झोप न ये मग रात्री
रोमांच येती तव आठवणींनी गात्री
वाटे, भेटावे तुला, आणि सांगावे
जे विचार माझे, तुजला सर्व कळावे
पण कशी करू सुरुवात? कळे ना काही
तू समोर येता, विचारभान न राही
सांगण्या मनीचा विचार तुजला राणी
तुज पत्र लिहाया धरिली मी लेखणी
प्रतिसाद तुझाही आहे होकारार्थी,
तव नजर बोलते अन् मजला ही खात्री
मग कशास आता आंधळी कोशिंबीर?
सांजवेळी भेटू गाठुन सागरतीर
Subscribe to:
Posts (Atom)